10 curiositeiten over dolfijnen - Gebaseerd op wetenschappelijke studies

De dolfijnen zijn zoogdieren die tot de familie behoren? Delphinidae en ze zijn waarschijnlijk de meest populaire, charismatische en intelligente zeedieren in het dierenrijk. Deze kenmerken en vele andere eigenaardigheden maken de mens zeer geïnteresseerd in deze walvisachtigen en hun intelligentie. Misschien bent u op zoek naar enkele curiositeiten van de dolfijn voor kinderen of wilt u meer weten over de soort. In ieder geval bent u bij ons aan het juiste adres!

In dit Better-Pets.net-artikel laten we u zien: 10 bezienswaardigheden van dolfijnen Gebaseerd op wetenschappelijke studies die hun waarheidsgetrouwheid garanderen, zul je zeker veel dingen ontdekken die je niet wist over dolfijnen! Als je nieuwsgierige feiten over dolfijnen wilt weten, denk er dan niet over na, blijf lezen …

1. Hoeveel soorten dolfijnen zijn er in de wereld?

Zoals we in de inleiding zijn gevorderd, zijn dolfijnen of oceaandolfijnen zoogdieren die tot de familie behoren Delphinidae, die meer dan 30 verschillende soorten omvat. Naar schatting zijn er meer dan 2.000 dolfijnen in gevangenschap, die in waterparken, dolfinaria en zelfs in commerciële verblijven wonen.

Het is niet mogelijk om exacte gegevens te verstrekken over de dolfijnenpopulatie over vrijheid, maar het zou rond de 9 miljoen individuen. Dolfijnen zijn kuddedieren, dat wil zeggen dat ze de neiging hebben om samen te groeperen, in staat om groepen van maximaal 1.000 exemplaren te creëren, die met elkaar communiceren en met elkaar communiceren.

2. Waar leven dolfijnen?

Het leefgebied van de dolfijnen en hun migratie kan variëren afhankelijk van verschillende factoren, zoals de overvloed aan voedsel, de temperatuur of de afstand tot de kust. Ze hebben de neiging om te gaan voor ondiepe wateren, dicht bij de kust, of tropische en gematigde klimaten, waardoor de koudste wateren worden vermeden. Om deze reden kunnen we dolfijnen praktisch overal ter wereld vinden.

3. De communicatie van dolfijnen

De vormen van communicatie die dolfijnen uitzenden wanneer ze met elkaar en met de omgeving omgaan, is waarschijnlijk een van de aspecten die de meeste belangstelling heeft gewekt in de wetenschappelijke gemeenschap. Dolfijnen gebruiken een hoogontwikkelde en gevoelige methode genaamd "echolocatie" om informatie te ontvangen van de omgeving waarin ze zich bevinden, maar ook om te presteren "vocale specialisaties" hoge en lage frequentie om met elkaar en zelfs met andere mariene individuen te communiceren.

Aangezien sommige bruinvissen het echolocatiesysteem op een ritmische manier lijken te gebruiken om met elkaar te communiceren en niet alleen om te interageren met de omgeving, wordt geschat dat dolfijnen ook vocale en auditieve specialisaties hebben ontwikkeld, waardoor ze een gevarieerd en complex communicatiesysteem. ^[1]

De grote verscheidenheid aan fluitjes die door dolfijnen worden geproduceerd, kan variëren afhankelijk van het omgevingsgeluid ^[2] en hun verscheidenheid en complexiteit demonstreren hun belangrijke cognitieve vaardigheden. Enkele functies van fluitjes zijn: erkenning van individuen beton, samenhang in de groep of de coördinatie van bewegingen, jagen of toezicht houden onder andere. ^{[3] [4]}

4. Gebruiken dolfijnen gereedschap?

Een studie uitgevoerd op een groep tuimelaars (Tursiops sp.) in het wild onthulde dat sommige individuen, voornamelijk vrouwtjes, sponzen als gereedschap gebruikten tijdens het foerageren. Na ze dagenlang geobserveerd te hebben, werd geconcludeerd dat ze ze gebruikten om foerageren.

Hoewel deze hypothese het meest wordt ondersteund, wordt ook geschat dat dolfijnen sponzen kunnen gebruiken voor activiteiten die verband houden met spel of dat ze profiteren van sommige componenten ervan, bijvoorbeeld voor medicinale doeleinden. Sponstransport is in ieder geval een veel voorkomende gedragsspecialisatie bij dolfijnen. ^[5]

5. Is het waar dat dolfijnen slapen met één oog open?

Dolfijnen dromen niet op dezelfde manier als andere zoogdieren, in feite verklaarde een in 1964 gepubliceerde studie dat tuimelaars (Tursiops truncatus) ze sliepen met één oog open en één dicht en suggereerde dat dit te wijten zou kunnen zijn aan een staat van alertheid voor mogelijke roofdieren. Er werd echter geen fysiologische correlatie waargenomen tussen de hersenhelft en het open oog, dus kon niet worden aangetoond dat dit soort gedrag een echte bewakingsfunctie had.

Later werd een ander onderzoek uitgevoerd op witte dolfijnen in de Stille Oceaan (Lagenorhynchus obliquidens) in gevangenschap toonde aan dat deze specifieke groep hun ogen opende of sloot, afhankelijk van de positie in het zwembad van andere leden van de groep, daarom wordt geschat dat ze hun ogen openen en sluiten tijdens de slaapuren om ervoor te zorgen dat de oogcontact met andere leden van dezelfde sociale groep. ^[6]

6. Wat eten dolfijnen?

In de vroege levensfasen voedt de dolfijn zich alleen met moedermelk, totdat hij alleen begint te jagen en zich met andere bronnen voedt. Dolfijnen zijn carnivoren en hun dieet is voornamelijk gebaseerd op de consumptie van vissen, octopussen, weekdieren en andere ongewervelde dieren.

Dolfijnen kunnen verrassend grote prooien verslinden, zelfs die van meer dan 4 of 6 kilogram, sinds opslokken in plaats van kauwen. Deze vorm van voeren voorkomt dat de stekels of vinnen van hun prooi vast komen te zitten.

7. De intelligentie van dolfijnen

De dolfijnen zijn rationele dieren, dat wil zeggen, ze zijn in staat om de omgeving waarin ze leven te begrijpen en te vertegenwoordigen, logische gedachten te maken en daaruit conclusies te trekken. Ze kunnen hun gedrag ook opzettelijk aanpassen, waardoor ze nieuwe interactiemodellen creëren en nieuwe perspectieven of doelstellingen zoeken. Het zijn intelligente dieren, zowel op gedrags-, cognitief als sociaal vlak.

Ze zijn zelfbewust, in staat om verschillende procedures of methoden uit te voeren, zijn sociaal bewust en vertonen ook een complexe beheersing van de taal en de natuurlijke vormen van communicatie van de soort. ^[8]

8. Zijn dolfijnen biseksueel?

Tijdens het uitvoeren van een onderzoek naar tuimelaars (Tursiops truncatus) in gevangenschap werden gedragingen waargenomen homo en hetero bij individuen, evenals de praktijk van masturbatie bij mannen. ^[7] Evenzo wijst een documentaire van National Geographic over homoseksualiteit in het dierenrijk op dolfijnen als zeer aanhankelijke wezens die regelmatig seksuele praktijken uitoefenen, waaronder seks als koppel met leden van hetzelfde en verschillende sekse of die seks hebben in een groep.

9. Vallen dolfijnen de mens aan?

Zijn extreem zeldzaam gevallen van aanvallen van dolfijnen op mensen in het wild. In de meeste gevallen zijn het dolfijnen die mensen voor een prooi aanzien, zodat ze ze uiteindelijk vrijlaten, maar het kan ook gebeuren als mensen irriteer ze of probeer te communiceren met hen.

Integendeel, gevallen van dolfijnenaanvallen op mensen in gevangenschap komen vaker voor en sommige belangenbehartigingsorganisaties voor dolfijnen, zoals SOS Dolphins, wijzen erop de levensomstandigheden van deze dieren als de belangrijkste oorzaak.

10. De effecten van gevangenschap op dolfijnen

De levensomstandigheden van dolfijnen in gevangenschap hebben een directe invloed op hun lichamelijk en psychisch welzijn. Hoewel je ze een brede omgeving probeert te bieden en mentale stimulatie met ze oefent, is de waarheid dat de beperkingen in termen van ruimte en de constante auditieve en geluidsprikkels de kwaliteit van leven van dolfijnen in gevangenschap verminderen. Ook het gebrek aan natuurlijk zeewater of de voeding op basis van bevroren vis spelen een rol. De Levensverwachting van dolfijnen in gevangenschap zijn ongeveer 20 jaar oud, terwijl ze in hun natuurlijke omgeving ongeveer 50 jaar oud zijn.

Afgezien van de bovengenoemde factoren, moet ook speciale aandacht worden besteed aan de socialisatie van dolfijnen, aangezien de meeste van hen geen voldoende grote groep hebben. Anderen hebben exemplaren van andere families in hun poelen geïntroduceerd, of erger nog, er zijn ook dolfijnen die alleen leven.

Al deze factoren veroorzaken stress en angst in deze zeer intelligente walvisachtigen, die in staat zijn een staat van chronische stress te genereren die direct inwerkt op hun immuunsysteem, waardoor ze vatbaar worden voor verschillende ziekten. Om deze reden vechten steeds meer organisaties ervoor dat dolfijnen in gevangenschap kunnen worden overgebracht naar gespecialiseerde mariene reservaten en toevluchtsoorden.

S

Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met 10 curiositeiten over dolfijnen, raden we je aan om naar onze rubriek Curiositeiten van de dierenwereld te gaan.

Referenties

1. Peter L. Tyack, Bestuderen hoe walvisachtigen geluid gebruiken om hun omgeving te verkennen, Onderdeel van de boekenreeks Perspectives in Ethology (PEIE, volume 12)
2. Tadamichi Morisaka, Masanori Shinohara, Fumio Nakahara en Tomonari Akamatsu, Effecten van omgevingsgeluid op het gefluit van populaties van indo-pacific tuimelaars, American Society of Mammalogists, 17 april 2004
3. Vincent M. Janik, Cognitieve vaardigheden in communicatie met tuimelaars, Trends in Cognitive Sciences Volume 17 Nummer 4, april 2013
4. R. Smolker, A. Richards, R. Connor, J. Mann, P. Berggren., Sponsdragen door dolfijnen (Delphinidae, Tursiops sp.): Een foerageerspecialisatie waarbij gebruik wordt gemaakt van gereedschap?, Internationaal tijdschrift voor gedragsbiologie Ethologie, 26 april 2010
5. P. Dageraad, Gedragsaspecten van slaap bij witzijdige dolfijnen in de Stille Oceaan (Lagenorhynchus obliquidens, Gill 1865) Uitgave online 26 augustus 2006
6. McBride, A.F., & Hebb, D.O. (1948). Gedrag van de in gevangenschap levende flesneusdolfijn, Tursiops truncatus. Journal of Comparative and Physiological Psychology, 41 (2), 111-123.
7. Herman, LM (2006). Intelligentie en rationeel gedrag bij de tuimelaar. In S. Hurley & M. Nudds (red.), Rationele dieren? (blz. 439-467). New York, NY, VS: Oxford University Press.

Bibliografie

• SOS Dolfijnen